15 marca 2018 r. Minister Energii podpisał nowe rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń w obrocie paliwami gazowymi. Pomimo zniesienia obowiązku zatwierdzania taryf dla odbiorców biznesowych, nowe regulacje zawierają szereg zapisów wymagających uwzględnienia przy kształtowaniu cen i stawek opłat oraz rozliczeń odbiorców, nie tylko w obszarze sprzedaży, ale również dystrybucji, magazynowania i regazyfikacji.

29 grudnia 2017 r. Minister Energii podpisał nowe rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń w obrocie energią elektryczną. Nowe regulacje zawierają szereg zapisów wymagających uwzględnienia przy kształtowaniu cen i stawek opłat oraz rozliczeń odbiorców, nie tylko w obszarze sprzedaży, ale również jej dystrybucji.

30 marca 2018 r. w Dzienniku Ustaw zostało opublikowane nowe rozporządzenie taryfowe dla gazu ziemnego, które weszło w życie z dniem 1 kwietnia 2018 r. (cześć przepisów wchodzi z dniem 1 kwietnia 2019 r. lub 31 maja 2019 r.).
W ramach nowych przepisów dodane zostały definicje dystrybucji i przesłania zwrotnego. Zmianie uległa definicja wirtualnego przesyłania zwrotnego oraz zasady rozliczeń opłat za wstrzymanie i wznowienie dostarczania gazu. Uszczegółowiono zasady ustalania opłat za świadczenie usług regazyfikacji. Zrezygnowano z zapisów dotyczących odrębnej kwalifikacji taryfowej przy wykorzystaniu kilku umów zakupu.
Zmieniono zasady rozliczenie przesyłu gazu – zrezygnowano z opłat zmiennych, wprowadzając zasadę stawki minimalnej dla punktów międzysystemowych. Zrezygnowano z określenia współczynników korekcyjnych dla przepustowości krótkoterminowych i przerywanych.
W przypadku opłat dystrybucyjnych zmieniono zasady rozliczenia dla układów przedpłatowych. Rozszerzono zakres kosztów uzasadnionych, obniżono wartość współczynników korekcyjnych dla przepustowości krótkoterminowych. Uszczegółowione zostały zasady kalkulacji taryf dla usług magazynowania i regazyfikacji, uwzględniające przedłużone procesowe składowanie LNG.
W przypadku obrotu wprowadzono mechanizm stosowania maksymalnych cen i stawek opłat, ustalanych zgodnie zmienionymi wymaganiami rozporządzenia. Zmieniono cześć regulacji dotyczących kalkulacji i rozliczenia przyłączenia do sieci oraz zasady rozliczeń oraz ich korekty.
Cześć proponowanych zmian wynika z konieczności dostosowania się do nowych wymagań taryfikacji (TAR NC). Stanowi to wyzwanie dla sprzedawców i operatorów, którzy będą musieli dokonać szeregu zmian w obszarze polityki handlowej oraz zasad rozliczeń wraz z koniecznością dostosowania zasad umownych do nowych wymagań. Nowe uwarunkowania regulacyjne mają wymiar ekonomiczny. Wymaga to uwzględnienia w przyszłych strategiach uczestników rynku.
Nowe przepisy mają na celu wyjaśnienie części wątpliwości, które dotychczas rozstrzygało orzecznictwo i praktyka. Wprawdzie prawo energetyczne kształtuje pewne wspólne zasady dla energii elektrycznej, ciepła i gazu, ale nowe rozporządzenie wyznacza inny kierunek interpretacji prawnych dla sposobu kształtowania cen i stawek opłat oraz zasad rozliczeń. Miejmy nadzieję, że nie powtórzy się przypadek z 2002 r. kiedy zmiany zasad kalkulacji taryf doprowadziły do znacznej podwyżki cen. W tym zakresie należy zwrócić uwagę na ryzyko związane z uwolnieniem znacznej części obszaru sprzedaży oraz konsekwencje obejmujące problematykę cen transferowych.
30 grudnia 2017 r. w Dzienniku Ustaw zostało opublikowane również zmienione rozporządzenie taryfowe dla energii elektrycznej, które weszło w życie z dniem 30 grudnia 2017 r. (cześć przepisów wchodzi z dniem 1 stycznia 2019 r. lub 23 lutego 2021 r.).
Przepisy wprowadziły nową „nocną” strefę czasowa dla odbiorców w gospodarstwach domowych, zmieniono zasady kalkulacji kosztów uzasadnionych, określania składnika zmiennego stawki sieciowej i poboru opłaty aktywacyjnej. Utworzona została nowa grupa taryfowa dla odbiorców zużywających energię elektryczną na potrzeby gospodarstw domowych, w celu stymulowania tych odbiorców do zużywania większej ilości energii elektrycznej w godzinach od 22.00 do 6.00 – tzw. dwustrefowa taryfa nocna, w praktyce G12as. Obniżono o 30% składnik opłaty sieciowej w grupie G11 (w praktyce największe OSD przyjęły od ok. 9 do 10% – zgodnie z danymi podanymi przez Prezesa URE). Wprowadzono mechanizmy obniżenia cena energii w strefie nocnej w ramach tzw. taryfy antysmogowej. Zmieniono zasady rozliczeń bonifikat za a niedotrzymanie standardów jakościowych obsługi odbiorców oraz parametrów jakościowych energii elektrycznej oraz obowiązek rozpatrzenia wniosku w terminie 30 dni od dnia jego otrzymania, dla części wymagań do dnia 31 grudnia 2018 r. obowiązuje okres przejściowy.
Podobnie jak w przypadku gazu, proponowane zmiany stanowią wyzwanie dla sprzedawców i operatorów, którzy będą musieli dokonać szeregu zmian w obszarze polityki handlowej oraz zasad rozliczeń wraz z koniecznością dostosowania zasad umownych do nowych wymagań. Nowe uwarunkowania regulacyjne mają wymiar ekonomiczny, co wymaga to uwzględnienia w przyszłych strategiach uczestników rynku. Nowe przepisy mają na celu wyjaśnienie części wątpliwości, które dotychczas rozstrzygało orzecznictwo i praktyka. Niestety przepisy nie zostały w pełni pozytywnie odebrane przez branże, a ministerstwo zapowiedziało potrzebę dalszych prac nad taryfą antysmogową.
Zapraszamy do kontaktu podmioty zainteresowane warsztatem lub szerszą analizą zagadnienia, które chcą profesjonalnie przygotować się do nowych wymagań.
Zapoznaj się z informacją zawartą w prezentacji lub skontaktuj się z nami bezpośrednio (kontakt)